Stare miasto Pag rozwinęło się spontanicznie w średniowieczu, dzięki produkcji soli, dominującej formie gospodarki na wyspie. Na tym obszarze tuż przy salinie było około dwadzieścia kościołów, klasztory, cytadela, pałac, duża i mała loggia, szpital, wielki i mały rynek. Na wybrzeżu znajdowały się dwa magazyny do przechowywania soli, oraz dwie przystanie: Duże i Małe molo. Uciekając przed wrogiem, 1244 r. król Bela IV znalazł schronienie na Pagu. Mieszkańcy bardzo mu wówczas pomogli, a on im jako dowód wdzięczności podarował Karte wolnego królewskiego miasta. Niestety, ze względu na przeprowadzke do innego miasta w drugiej połowie XV wieku, ów pomnik średniowiecznego budownictwa nie przetrwał. Jedyna w zupełności zachowana budowla to kościół Św. Marii (początek XV wieku) i to dzięki franciszkanom którzy w pobliżu zbudowli klasztor i przebywali na tych terenach od końca XVI do końca XIX wieku. Dzisiaj terytorium zajmowane przez Stare Miasto Pag jest terenem bogatym w znaleziska archeologiczne. W kościele znajduje się drewniana gotycka rzeźba Bogurodzicy z dzieciątkiem. Już od ponad 150 lat na dzień NWP (15. sierpnia) w wyrazie wdzięczności mieszkańcy Pagu pielgrzymują ze starego miasta w strone nowego Pagu niosąc rzeźbe Błogoslawionej Marii Dziewicy.